تموم شد ديگه تموم شد

استاد جون امروز آخرين دوشنبه اي بود كه با شما بوديم

هفت ماه و هجده روز با هم بوديم با هم خنديديم با هم غمگين شديم با هم شديم

و يكي شديم

تموم شد تموم شد اون روزايي كه با هم مي خنديديم تموم شد اون روزايي كه

باهم شاد بوديم تموم شد اون روزايي كه زير درو نگاه مي كرديم و پشت درو

مي پاييديم تموم شد اون روزايي كه با هم پفك و شكلات و بستني مي خورديم

تموم شداون روزايي كه تو كلاس زلزله مي كرديم تموم شد انتظارهاي ما از

روز دوشنبه تا... شنبه و تموم شد خيلي چيزاي ديگه

اما يه چيزي هيچ وقت تموم نمي شه و از بين نمي ره و اون ياد و خاطره

شماست هيچ وقت يادمون نمي ره اون قد بلندتونوهيچ وقت يادمون نمي ره

كيف در حال انفجار تونو هيچ وقت ياد مون نمي ره كه شما اصلا عصباني

نمي شدين و حتي نمي تونستين تظاهر به عصبانيت هم بكنين هيچ وقت يادمون

نمي ره حرفاي قشنگتون رو و هيچ وقت يادمون نمي ره خاطره هاي با شما

بودن رو

استاد عزيز و دوست داشتني در هر كجاي اين دنياي بزرگ كه باشيد يادتان

برايمان عزيز است و با يادتان فاصله ها مي ميرند و دوستتان خواهيم داشت

....تا