یک حرف کمی جدی

.اغاز اندیشیدن ، شک وابهام و سرگشتگی ا ست

اندیشیدن به خودی خود پدید نمی اید و به اعتبار اصول کلی صورت نمی گیرد بلکه همیشه چیزی معین انرا بر می انگیزاند. اگر از یک کودک یا بزر گسال که در تجربه خود با هیچ مساله ای روبرو نیست که او را بر انگیزد، تلنگر زندوارامش را از او بگیرد بخواهیم بیندیشد، کاری بیهوده کرده ایم
از این رو اگر در مدرسه ها چنین است که اغلب نمی توانند دانش اموزان را به اندیشیدن واقعی بر انگیزند چه بسا از ان روست که نمی توانند از یک وضعیت تجربه شده که در بیرون مدرسه سبب اندیشیدن می گردد اغاز کنند
جدا کردن فرد از جامعه یک دروغ صرف است.ارمان تربیت پدید اوردن توانایی کنترل خود است؛کار تربیت این است که به دانش اموز اطلاعاتی دهد که در شغل خود و برخورد با انسانهای دیگر عاجز نماند
به گفته افلاطون: برده کسی است که انجام دهنده مقصود های شخص دیگریست. از این رو کسی که اسیر هوسهای کور خویش است نیز برده است
هدف تربیت ایجاد شادابیست؛ شادابی مخصوصا ان است که شوق انسان را به چیزهای گوناگون بر انگیزد؛ دلبستگی های او را به محیط بیشتر می کند و بدین سان زندگی را دلپذیر تر می کند
و نخستین راه شادابی، رهایی از ترس است و البته نبودن ترس؛ نه پنهان کردن ان زیرا ترسی که پنهان می ماند چون نیرویی در انسان می ماند و باعث تغییر رفتار او می گردد
حال وظیفه یک معلم در این پروسه چیست؟
وظیفه معلم نصیحت و پند و اندرز و تنبیه نیست؛ وظیفه معلم خود زندگیست
معلمی که خود زندگی کردن را بلد نیست، مشخصا فقط انبار معلومات است
کار معلم پرورش قوه تفکر است؛ اموختن چگونه فکر کنیم، ان هم بی ترس و بی تنبیه
وظیفه معلم شکوفا کردن استعداد شاگرد است، نه ان چیزی که خود دوست دارد
و در این میان معلم تابلو ایست که باید دید و مسیر را درست رفت. این خود دانش اموز است که باید ادامه مسیر را رانندگی کند؛ مسیر شود، تابلو شود و معلم شود
امسال توفیق ان را داشتم که در بهترین مدرسه تبریز باشم

با دانش اموزان عالی کادر عالی و همکاران عالی؛ بی اغراق
بیشتر یاد گرفتم تا یاد دادم. سومی ها می روند پشت کنکور...می شود از یک مسابقه هم ترسید، هم لذت برد و در هیچ مسابقه ای نباید شکست خورد؛ هر چند بیهوده باشد. ما فکر میکنیم اگر کسی درس بخواند دیگر نباید بخندد ویا جک بشنود و بگوید، شعر نخواند و ننویسد ولی بهترین احساسات ادمی در کوران مبازه گل میکند. کنکور در متن زندگیست نه کل زندگی. انانی که از ان می ترسند از تلاش خودشان، از استعداد خودشان می ترسند. خوب بازی کنیم، نتیجه عالی خوا هد بود
ما نیز معلمیم، البته بیشتر در کسوت شاگردی. ابی که جاری نباشد می گندد
زندگی هدف ندارد، خودش هدف است
،پس تمامی خاطرات را مرور میکنم، لبخند می زنم

و به شاگردان بعدیم می اندیشم

پرواز را به خاطر بسپار پرنده مردنیست