من پیش دانشگاهیم

میخوام جیغ بکشم
میخوام مسخره بازی در بیارم
میخوام ورزش کنم
میخوام لاغر بشم
میخوام چیزی غیر از"خوردن" تفریحم بشه
میخوام بخندم
میخوام همه ی زندگیم تو هاله ای از ابهام نباشه و چیزایی که برا دیگران مهمن برا منم مهم باشن
میخوام موسیقی رو با صدای بلند گوش بدم بدون اینکه یکی بیاد بگه کمش کنم
میخوام برقصم
میخوام داد بزنم
میخوام هرجا میرم همه به چشم یه آدم جدی و درسخون و سربه زیر و مودب و موقر بهم نگا نکنن
میخوام راحت باشم
میخوام بابامو بغلش کنم و بهش بگم که چقد دوسش دارم
میخوام از حرف زدن و تو جمع مطرح شدن خجالت نکشم
میخوام منم بتونم دروغ بگم، منم بتونم حاضرجوابی کنم
میخوام مثل اون وقتا با فرانک و زهرا بحث فلسفی کنم و موضوع کلی برام مهم بشه و احساساتی بشم
میخوام هرکی از راه میرسه عوض حالمو پرسیدن رتبه ی سنجشمو نپرسه، همون وقتی که در مورد قیافه م و رنگ مانتوم نظر میدادن یا اصلا هیچی نمی گفتن بهتر بود!

آره خوب من پیش دانشگاهیم، ولی چه ربطی داره؟ من مخوام!